stinkdierstank

Op maandag was het weer op zijn ergste, het was al enkele dagen koud, maar nu kwam daar ook nog eens een volledige dag regen bij. Maar ik was dapper, dus met mijn regenjas en regenbroek (prachtig zicht trouwens) daalde ik 's morgens de heuvel af met de fiets. Ik voelde de regen in koude straaltjes mijn schoenen inlopen en vervloekte mezelf dat ik geen extra schoenen of sokken mee had genomen. Eenmaal aangekomen in het centrum merkte ik dat mijn sokken en schoenen niet de enige natte kledingstukken waren, de regenkleding was niet zo waterdicht als ze hoorde te zijn. Dus waar het op neerkwam was dat ik halfverzopen mocht beginnen werken. Dankzij de regen was ik ook al te laat op mijn werk, dus de lekker droge taak om binnen de vogels te verzorgen was uiteraard al ingenomen, en de kleintjes kregen eten van iemand anders. Er zat dus niets anders op dan buiten te gaan werken, ochja, ik was nu toch al doorweekt...
Het was toch niet helemaal mijn dagje, maar de avond zou wel leuker worden. Tegen de middag kwam er een stinkdier binnen in het centrum, en raad eens wat die deed? De stank was ver-schri-ke-lijk, en mijn maag keerde om. Plotseling was het heel aantrekkelijk om buiten in de regen te gaan staan. Dus ik en Benedicte stonden als 2 zielige vogeltjes buiten in de koude en de regen te wachten tot de stank een beetje zou wegtrekken.
Toch neem ik het beestje niets kwalijk, in zijn plaats zou ik waarschijnlijk juist hetzelfde gedaan hebben (moest ik een stinkdier zijn he, en dat ben ik hoegenaamd niet). Het is hun manier van verdediging.
Na het werk hadden Benedicte en ik afgesproken samen naar mijn huis te komen. Benedicte heeft een Chinees gastgezin, en daar krijgt ze 2 keer per dag rijst, elke dag opnieuw en opnieuw. Dus die rijst begint haar lichtelijk de keel uit te hangen. Ik had Steven en Allison ingelicht over Benedictes culinaire situatie, dus kregen we als avondeten Italiaanse pasta met roomsaus, gebakken groentjes, gefrituurde oesters (waar ik me toch maar niet aan waagde), scampi's,... Het was dus eens iets volledig anders dan Chinees eten. Bovendien werden de chips en de M&M's geplunderd. Ze bedankte ons vele keren voor het heerlijke eten. We verdienden wel een stevig maal na onze weg naar huis. We hebben de heuvel te voet in de regen afgelegd, en met natte schoenen en sokken krijg je, ja blaren op je voeten. Maar nu had ik mijn lesje wel geleerd om extra schoenen en sokken mee te nemen naar het werk. Dus de volgende dag was ik volledig voorbereid, ik nam zelfs eens de bus (eigenlijk 2 bussen) naar het werk. Maar het was zo typisch, dinsdag was het weer mooi weer, ondanks de voorspellingen dat het de volledige week ging regenen. Vertrouw nooit op de weerberichten. Het was natuurlijk wel even een opluchting niet bergop te moeten fietsen.
De dag erop werd ik wakker maar een golf van misselijkheid overspoelde me, dus ziekjes kroop ik terug men bed in (nadat ik het centrum verwittigd had), en vandaag ben ik nog steeds aan mijn bedje (correctie, groot bed!) gekluisterd. Maar ik ben heel blij met een laptop, kan ik toch uitrusten en schrijven tegelijkertijd. Hopelijk ben ik morgen in staat te werken, maar met een verzwakte weerstand mag je niet met zieke vogels werken, dus beter hier me wat vervelen dan nog zieker worden.