met de hond de heuvel op

Maandag was mijn dag om te bekomen van de reis, en mij hier wat te settelen. Ik bracht zowat de hele dag door in gezelschap van Cashew. Ik ga mijn schootverwarming missen eenmaal terug in België. Ik had een rustige dag, en kon genieten van het mooie, maar toch wel veel te warme weer. Ik werd die ochtend vroeg gewekt door het bonken en kloppen van hamers op het dak. Steven en zijn werkmannen zijn bezig met de hernieuwing van het dak. Hij had me de vorige avond verzekerd dat ik er niet veel last van ging ondervinden omdat het dak boven mijn kamer nog niet aan vernieuwing toewas. Om 7h stipt begon het lawaai, en of het nu boven mijn hoofd was of niet, wakker was ik toch. Ik redeneerde vrolijk, hoe vroeger je opstaat, hoe meer je aan je dag hebt, en sprong uit men bed.
Ik wilde me die middag een wandeling naar Deer Lake wagen, en vroeg Steven of Cashew deze wandeling aankon. Ze zou het wel halen als ik wat water meenam. In de brandende zon daalden Cashew en ik de heuvel af. Ik liep slechts een keer verkeerd, dus ik was in mijn nopjes toen ik bij Deer Lake aankwam. Cashew probeerde vrolijk achter de duiven aan te lopen die lekker dom als ze waren hysterisch wegvlogen. Nadat de duiven verjaagd waren richtte Cashew haar aandacht op de Canadese ganzen die gemeen begonnen te blazen. Ik had geen ambitie om het aan de stok te krijgen met de ganzen dus ik sleurde Cashew weg van de gevaartes.
Na water geslobberd te hebben werd het stilaan tijd om terug naar boven te klimmen. Na enkele honderden meters vond Cashew dat het wel genoeg was geweest en plofte ze in de schaduw neer, niet van plan nog een poot te verzetten. Ik sleepte haar een stukje mee, zwaar tegen haar zin. Op een bepaald punt werd het zo dramatisch dat ik besloot het kleine hondje op te pakken en een stuk de heuvel op de dragen. Zwaar hijgend zat ze in mijn armen, en ik vroeg me af of ze echt zo moe kon zijn van een uurtje wandelen, of dat ze gewoonweg komedie speelde. Na een blok of 2 vond ik het wel genoeg geweest en zette ik Cashew terug op de grond. Met tegenzin kreeg ik haar dan toch terug thuis, door haar stukjes te laten wandelen en stukjes te dragen. Ik was al lang blij dat ik geen sint bernardhond de heuvel op moest dragen. Eenmaal thuis plofte Cashew demonstratief neer op de grond en bleef hijgen voor minstens een half uur. Ikzelf was ook wel wat aangedaan door de warmte en het extra gewicht, en was heel blij met mijn op het eerste zicht overbodige luxe, de ventilator.
Die avond konden we aan tafel allen smakelijk lachen met mijn hondenavontuur. Na het de pasta en de crackers reden Allison en ik aan volle snelheid naar hartje Vancouver om een appartement te tonen aan 2 potentiële huurders. Ik sloeg achterover van de huurprijs voor een gemiddeld appartement in hartje Vancouver. De eerste bezoeker was een vrouw van iets oudere leeftijd die alles fantastisch vond, maar wel zei dat het hele appartement opnieuw gekuisd moest worden. Later toen Steven belde zei hij meteen:"neem de andere huurders". Hij had namelijk het appartement gekuist...
De volgende potentiële huurders waren 2, zoals ze ze hier noemen, Perzische jongeren. Allison probeerde haar uitlegje te doen, maar dat was niet nodig, alles was in orde, ze willen er gewoon zo vlug mogelijk in trekken.
Na de bezoekjes wandelden Allison en ik door de drukke winkelstraten naar English Bay. Het populaire strand waar regelmatig vuurwerk afgeschoten wordt. Zelf 's avonds laat zat het strand nog steeds volgepakt met voornamelijk jongeren.
Na deze extra wandeling vonden we dat we wel een ijsje verdienden, zeker omdat het ondanks het late uur nog steeds verzengend warm was. Iedereen blijft mij zeggen dat dit warme weer ongebruikelijk is voor Vancouver, maar ik heb toch sinds ik hier ben nog geen ander weer meegemaakt. Laat ik maar niet te veel klagen, ik heb geen zin in regenbuien.
We reden naar het befaamde 218 smaken ijssalon, een fantasiewereld voor de ijsjesliefhebber. Het allerleukste was dan nog dat je alles mocht proeven voor je besloot wat je precies wou. Ik probeerde champagne met aardbei, ice-tea,...
Uiteindelijk besloot ik de chocolade pindakaas en de Engelse toffee te nemen. Allison nam het avocadoijs. Aan sommige smaken waagde ik me toch maar niet, zoals die met de rode pepers.
Het is onvoorstelbaar, soms hebben ze lookijs, curryijs, peperijs, maanzaadijs,... misschien radijsijs?