mijn plekje

Mijn middag in Stanley park was heel mooi, maar toch een beetje eenzaam. Het voelt vreemd om alleen de toerist uit te hangen. Bovendien was het tegen de middag slaaptijd in België. Echt moe was ik niet, maar het voelt toch raar te weten dat iedereen die je liefhebt gaat slapen. Bovendien was het misselijkmakend warm. Ik dacht bij mezelf, was het weer hier niet gelijkaardig aan dat van België? Na toch een wandeling te hebben gemaakt in de verzengende hitte en een sponsachtig broodje te hebben gegeten installeerde ik me in de schaduw met een boekje.
De wandeling die ik gemaakt had bleek een miniem deeltje van Stanley park te bevatten. Een park hier is niet een petieterig grasperk met 5 boompjes en een schommel. Alles is groter in Amerika.
Om 18h kwam mijn gastmoeder me halen maar daarvoor moest ik eerst de 'skytrain' nemen. Ik kon me niet helemaal indenken hoe dat er uit ziet, dus eenmaal dat ik er op zat merkte ik dat het eigenlijk hetzelfde is als een metro, maar dan boven de grond ipv er onder. Toen besefte ik dat het misschien een beetje dom was dat ik dat zelf niet kon bedenken. SKY - TRAIN.
Ik was erg blij eindelijk mijn gastgezin te ontmoeten. Allison en Steven zijn een jong getrouwd koppel. Het klikte meteen. Ze zijn rustig, relaxt, vriendelijk en ze wonen mooi op de top van een heuvel, dicht bij Deer Lake en Burnaby lake. Eenmaal thuis aangekomen werd ik bestormd door een wit pluizig beestje. Haar naam is Cashew, een maltezerwijfje van 1,5 jaar oud, net zo oud als onze eigenste lieve ludwig. De eerste indruk van Cashew was niet erg positief. In haar enthousiasme krabde ze aan men benen, beet in men tenen, grommelde en grouwde, maar moet je ons nu zien, samen in de schaduw zitten, genietend van het warme weer. Ze ligt heerlijk te soezen op men schoot. Steven en Ally zeggen dat ze er een nieuwe beste vriend bij heeft, en zo lijkt het inderdaad te zijn. Als ze wil spelen dan bijt ze wel nog steeds in mijn tenen en vingers, maar weetje, als ze niet oppast dan bijt ik gewoon terug.
Ik was verrukt toen ik mijn slaapkamer en badkamer zag, mijn plekje. Het is groter dan mijn eigen kamer, en het bed... het is heerlijk zacht en groot. Het zou best eens kunnen dat ik enkele oncomfortabele nachten ga hebben eenmaal terug in Belgie, dat krijg je als je verwend wordt...
Mijn eerste maaltijd in het gezin werd iets Amerikaans: Pizzahut pizza. Eigenlijk best wel lekker. Gelukkig is het hier niet elke dag meeneemeten. Groenten en fruit kunnen hier ook nog geapprecieerd worden.