De voorbereidingen

Het vertrek komt dichter en dichter. Toegegeven, deze reis maakt me best gespannen. Ik ben nooit erg goed geweest in valiezen maken.
Vandaag zal nog een rushdag worden om alles aan te schaffen wat nog noodzakelijk is. En oh ja, dat is ook nog waar, het is mijn verjaardag. Ik moet mezelf daar altijd aan helpen herinneren, want zoiets vergeet ik nogal gemakkelijk.
Wie had gedacht dat ik ooit volwassen ging worden. Als ik er over nadenk voel ik me nog steeds gewoon Nelle. Niet volwassen, geen kind, en eigenlijk ook geen tiener. Jammergenoeg is "Nelle" geen begrip in onze opvoedingsfases, dus laten we het officieel maar bij jongvolwassen houden.
Nuja, deze jongvolwassenheid en het 18-zijn zorgt er wel voor dat ik naar Canada mag vertrekken, dus zo erg kan het niet zijn om deze leeftijd te bereiken.
Maar zover als Canada zijn we nog niet. Eerst die vervelende tas in orde krijgen, en dan zal er al een last van men schouders vallen.

Eigenlijk is dit nu een misleidend berichtje. Er staat namelijk als titel bovenaan: "nelle in Canada", maar daar ben ik nog helemaal niet. Ik wou gewoon eens testen of ik in staat ben een blogbericht te schrijven...